
Parki podjasnogórskie - pow. 11,6 ha
W skład wchodzą: Park im. 3 Maja i Park im. Staszica.
Założenie parkowe usytuowane jest w zachodniej części miasta u podnóża
stoku wzgórza na którego szczycie znajduje się klasztor Paulinów – Jasna
Góra. Obecny kształt parki otrzymały w związku z Wystawą
Przemysłowo-Rolniczą, gdy ich kształt nadał Franciszek Szanior w 1908 r.
Układ obydwu parków jest podobny, opiera się na jedynym głównym ciągu
pieszym przebiegającym po przekątnej i odchodzącej sieci dróg dzielących
parki na kwadraty.
W Parku im. Staszica znajduje się kilka obiektów pozostałych po
wystawie : altana z 1909r., Obserwatorium Astronomiczne, Muzeum
Górnictwa Rud, Zagroda włościańska, akwen wodny o pow. 1600 m2. W
późniejszym okresie znalazły się pomniki: St.Staszica, K.Pułaskiego i
rzeźba parkowa dziewczyny.
Podstawa drzewostanu liczącego około 1300 drzew są drzewa liściaste
reprezentowane przez 92 gatunki, wśród nich przewagę stanowią 100-150
letnie okazy. Przeważają drzewa pochodzenia rodzimego (głównie klon
pospolity, a wśród drzew pochodzenia obcego znajdujemy: jesiona
pensylwańskiego, świerki kłujące i syberyjskie, dąb czerwony, cyprysiki,
jałowce chińskie.
Park 3 Maja nie ma tak bogatego wyposażenia, z urządzeń parkowych
posiada korty tenisowe, plac zabaw oraz centralnie usytuowany pomnik
St.Moniuszki z 1958r. dłuta St. Policińskiego. Rośnie tu około 1600
drzew często w wieku powyżej 130 lat.
Występują tu dęby czerwone, jesiony, lipy krymskie, modrzewie,
kasztanowce, świerki kłujące, jesiony. Wydzielony z parku teren - Grób
Nieznanego Żołnierza połączony jest funkcjonalnie z Aleją Sienkiewicza.
Płyta pomnika Grobu Nieznanego Żołnierza z 1921 r. zmodernizowana
została w 1998 r.
Wykonana w latach 1992-1994 dokumentacja rewaloryzacji parków przez mgr
inż. arch. A.Chmiela z Zarządu Ochrony i Konserwacji Zespołów
Pałacowo-Ogrodniczych w Warszawie zmierza do odtworzenia historycznego
układu parków z otwarciem wnętrz parkowych i usunięciem przypadkowych
nasadzeń oraz samosiewów zacierających ten układ.
W 1997 r. rozpoczęto budowę ogrodzenia parku 3 Maja, którą ukończono w
2004 r. wykonując ogrodzenie przy Grobie Nieznanego Żołnierza.
Parki podjasnogórskie - pow. 11,6 ha
W skład wchodzą: Park im. 3 Maja i Park im. Staszica.
Założenie parkowe usytuowane jest w zachodniej części miasta u podnóża stoku wzgórza na którego szczycie znajduje się klasztor Paulinów – Jasna Góra. Obecny kształt parki otrzymały w związku z Wystawą Przemysłowo-Rolniczą, gdy ich kształt nadał Franciszek Szanior w 1908 r.
Układ obydwu parków jest podobny, opiera się na jedynym głównym ciągu pieszym przebiegającym po przekątnej i odchodzącej sieci dróg dzielących parki na kwadraty.
W Parku im. Staszica znajduje się kilka obiektów pozostałych po wystawie : altana z 1909r., Obserwatorium Astronomiczne, Muzeum Górnictwa Rud, Zagroda włościańska, akwen wodny o pow. 1600 m2. W późniejszym okresie znalazły się pomniki: St.Staszica, K.Pułaskiego i rzeźba parkowa dziewczyny.
Podstawa drzewostanu liczącego około 1300 drzew są drzewa liściaste reprezentowane przez 92 gatunki, wśród nich przewagę stanowią 100-150 letnie okazy. Przeważają drzewa pochodzenia rodzimego (głównie klon pospolity, a wśród drzew pochodzenia obcego znajdujemy: jesiona pensylwańskiego, świerki kłujące i syberyjskie, dąb czerwony, cyprysiki, jałowce chińskie.
Park 3 Maja nie ma tak bogatego wyposażenia, z urządzeń parkowych posiada korty tenisowe, plac zabaw oraz centralnie usytuowany pomnik St.Moniuszki z 1958r. dłuta St. Policińskiego. Rośnie tu około 1600 drzew często w wieku powyżej 130 lat.
Występują tu dęby czerwone, jesiony, lipy krymskie, modrzewie, kasztanowce, świerki kłujące, jesiony. Wydzielony z parku teren - Grób Nieznanego Żołnierza połączony jest funkcjonalnie z Aleją Sienkiewicza. Płyta pomnika Grobu Nieznanego Żołnierza z 1921 r. zmodernizowana została w 1998 r.
Wykonana w latach 1992-1994 dokumentacja rewaloryzacji parków przez mgr inż. arch. A.Chmiela z Zarządu Ochrony i Konserwacji Zespołów Pałacowo-Ogrodniczych w Warszawie zmierza do odtworzenia historycznego układu parków z otwarciem wnętrz parkowych i usunięciem przypadkowych nasadzeń oraz samosiewów zacierających ten układ.
W 1997 r. rozpoczęto budowę ogrodzenia parku 3 Maja, którą ukończono w 2004 r. wykonując ogrodzenie przy Grobie Nieznanego Żołnierza.
Park im. G. Narutowicza został założony w 1920 r. wg projektu W. Jałowieckiego na obszarze 5,86 ha. Obecny teren obejmuje 3,85 ha - jest zmniejszony w związku z budową drogi krajowej DK-I. Wraz z bulwarem nad rzeką Wartą stanowi zielony ciąg pieszy prowadzący do Pomnika Chrystusa Braterstwa Między Narodami, który został wzniesiony w 1991 r. przy wjeździe do miasta od strony Warszawy.
W obrębie parku znajduje się liczny starodrzew w postaci ładnych egzemplarzy grabów, lip, dorodnych dębów, klonów, kasztanowców. Rosną tu stare okazy wierzb płaczących, pochodzących z początku istnienia parku, a także głogi.
Z okresu założenia parku pochodzą również pozostałości biegnącej w kierunku wschód-zachód alei obsadzonej topolami kolumnowymi.
Od ok. 10 lat park jest sukcesywnie poddawany zabiegom renowacyjnym. Posadzone zostały platany, dęby czerwone, katalpy, wiśnie piłkowane ‘Kanzan’ (we frontowej części parku), buki, sosny czarne, jabłonie ozdobne. Rozpoczęto również zakładanie rabat bylinowych.
Park przy Promenadzie Czesława Niemena i Promenada Czesława Niemena
Obiekty zieleni powstałe w 1971 r. wg opracowań Wojewódzkiego Biura Projektów w Częstochowie (inż. Bajda z zespołem). W związku z budową nowej dzielnicy Tysiąclecia dwukilometrowa Promenada łączy nowe dzielnice miasta z Lasem Aniołowskim, działkami pracowniczymi a nowozałożonym parkiem przy ul. Fieldorfa-Nila - (3,5 ha ) z terenami osiedla Północ.
Usytuowanie obiektu w obrębie dzielnicy Tysiąclecie sprawia, że jest to teren intensywnie wykorzystywany do wypoczynku codziennego oraz sobotnio-niedzielnego. Zróżnicowana szata roślinna obejmuje około 30 gatunków drzew oraz krzewów i jest corocznie wzbogacana o nową roślinność.
Park przy Promenadzie Czesława Niemena i Promenada Czesława Niemena
Obiekty zieleni powstałe w 1971 r. wg opracowań Wojewódzkiego Biura Projektów w Częstochowie (inż. Bajda z zespołem). W związku z budową nowej dzielnicy Tysiąclecia dwukilometrowa Promenada łączy nowe dzielnice miasta z Lasem Aniołowskim, działkami pracowniczymi a nowozałożonym parkiem przy ul. Fieldorfa-Nila - (3,5 ha ) z terenami osiedla Północ.
Usytuowanie obiektu w obrębie dzielnicy Tysiąclecie sprawia, że jest to teren intensywnie wykorzystywany do wypoczynku codziennego oraz sobotnio-niedzielnego. Zróżnicowana szata roślinna obejmuje około 30 gatunków drzew oraz krzewów i jest corocznie wzbogacana o nową roślinność.
W 1993 r. rozpoczęto budowę nowego parku w dzielnicy Północ o powierzchni 3,5 ha na terenie byłego składowiska materiałów budowlanych pozostałych po budowie osiedli mieszkaniowych. Wykonano ukształtowanie terenu, nawiezienie ziemi urodzajnej, posadzono drzewa i krzewy. Wybudowano alejki o nawierzchni brukowej i ziemnej, boiska, oświetlono teren. Dokumentacja projektowa wykonana w Wydziale Ochrony Środowiska, Rolnictwa i Leśnictwa.
Park odznacza się bardzo różnorodną gatunkowo szatą roślinną. Wśród drzew znaleźć tu można zarówno gatunki krajowe lip, dębów, klonów, modrzewi, brzóz, jak i gatunki pochodzenia obcego – platan klonolistny, surmia, jarząb szwedzki, dąb czerwony, sosna czarna, kasztanowiec czerwony. Duża ilość krzewów, w tym ozdobnych z kwiatów - forsycji, tawuł, pigwowców, pięciorników, krzewuszek oraz z liści i owoców - berberysów, irg, perukowców, czyni ten park atrakcyjnym przez cały sezon.
Park osiedlowy na Parkitce powstawał w latach 1999-2002.
Zieleń w jego obrębie została założona w 2001 r., a jeszcze przed całkowitym urządzeniem zieleni powstał na terenie parku pas ochronny złożony z dwóch rzędów lip odgradzający osiedle mieszkaniowe i wnętrze parku od ul. Okulickiego.
W 2001 r. realizując projekt zieleni posadzono 117 drzew i 7575 krzewów, założono również kwietniki bylinowe. W parku zostało zlokalizowane boisko do gry w piłkę nożną oraz bogato wyposażone w nowoczesne urządzenia zabawowe place zabaw.
Teren o pow. 2,2 ha obejmuje dawny park przyszpitalny w Sabinowie. W obrębie parku znajduje się liczny starodrzew w postaci dębów, robinii, lip, brzóz.
Położony w północnej części miasta od zachodu bezpośrednio ograniczony z Dz. mieszk. Północ izolując ją od trasy DK-I. Od północy styka się z kompleksem leśnym Gór Kawich, zróżnicowany topograficznie teren jest licznie odwiedzany przez mieszkańców miasta.
Wartości przyrodnicze i rekreacyjne lasu są skażone bliskim sąsiedztwem urządzeń komunikacyjnych i obecnością urządzeń energetycznych. Wykonana w 1996 r. dokumentacja zagospodarowania lasu na cele rekreacyjne zakłada częściową neutralizację symptomów degradacji krajobrazu z powiększeniem programu rekreacyjnego.
Prace przy pielęgnacji lasu rozpoczęto etapami od 1996 r. i mają na celu uporządkowanie stref wokół sieci dróg łączących las z promenadą począwszy od południowo-zachodnich fragmentów lasu.
Teren usytuowany po stronie zachodniej wzgórza jasnogórskiego o pow. 34 ha w tym 0,69 ha to zbiorniki wodne Bałtyk i Adriatyk - użytkowany przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji.
Lokalizacja parku, walory materialne, ukształtowanie ternu, akweny, istniejąca roślinność stwarzają możliwości zorganizowania bardzo atrakcyjnego miejsca wypoczynku dla tej części miasta.